Op het busstation van Nonkai kun je een ticket kopen om met de bus naar de brug te gaan of je neemt een taxi die je voor weinig geld naar de brug brengt. Voordat je de brug over mag, moet je eerst formulieren halen bij een loket op de brug, formulieren invullen pasfoto’s bijvoegen en natuurlijk dollars of euro’s betalen voor een Laos visum. Even gaan zitten en wachten tot je vanuit een ander loket wordt opgeroepen om je paspoort met visum te komen ophalen. Dan loop je naar de douane post van Laos laat je paspoort zien, krijgt een stempel en je kunt door naar Laos met bus of taxi.
Wij nemen een taxi en leggen uit dat we naar het centrum van Vientiane willen. We rijden ongeveer een uur door wat kleine dorpjes richting de stad. Het ziet er haast Thais uit. Het blijkt dat dit deel van Laos vroeger ook bij Thailand hoorde. We stoppen bij een groot gebouw waar meerdere taxi’s staan geparkeerd, het is de ambassade. Hier hoeven we niet naar toe want onze papieren zijn in orde, dus vragen we nogmaals of hij ons naar hen centrum wil rijden, geen probleem.
Vientiane is niet echt een grote stad ook al is het de hoofdstad van Laos. De stad is wel sfeervol. Het is nog vroeg als we aankomen. Je herkent duidelijk de franse invloeden in de stad, karretjes met belegde stokbroden, pleintje met barretjes en restaurants met terrassen. Een mooie rustgevende boulevard langs de Mekong, met gras en prachtige oude bomen. We proberen bij een reisbureau en later nog bij een hotel wat toeristen informatie te krijgen, maar dat lukt niet dus gaan we zelf maar op zoek. We komen terecht bij een oude shedi op een pleintje met oude vervallen typisch franse erg grote huizen. Zonde dat ze leeg staan en door zwervers worden gebruikt.
Als we doorlopen naar een grote weg, zien we allerlei tuktuks en veel fietsende mensen. Maar de straten zijn eigenlijk te groot voor het weinige verkeer. Plotsklaps zien we in te verte een soort grote boog (Arc du Triumph) waar we naar toe lopen en wat foto’s maken. Door een park met prachtige houten huizen zien we een grote tempel. Het is druk bij de tempel. Zowel in als buiten de tempel zijn mensen bezig met het verwerken van goudsbloemen, het klaar maken van eten. Een van de vrouwen vertelt ons in het Frans dat de oudste monnik van de tempel is overleden en dat hij wordt opgebaard in de tempel, er wordt een prachtige wit met gouden kist gebracht en de tempel wordt versiert met goudsbloemen.
We verlaten de tempel en gaan winkelen. Je kunt hier goed winkelen. Er zijn verschillende grote luxe warenhuizen, maar er is ook een gigantische overdekte markt. Waar je de meest uiteenlopende zaken kunt kopen, Chinese goden en kunst, horloges, telefoons, meubels, kleding maar ook veel namaak artikelen. Voor elk wat wils. Je kunt overal gewoon met de Thaise Bath betalen omwisselen is niet nodig. Je betaald een iets hogere koers.
Tegenover de markt is het busstation waar je met de bus terug kan naar de brug met Nonkai in Thailand. We worden aangesproken voor een taxi, wat later komt hij terug met een busje wat volgeladen wordt met een grote familie. De familie is geen probleem maar wel het bedrag wat we moeten betalen voor een volgepropt busje. We stappen uit en weer worden we aangesproken, uiteindelijk kiezen we voor een open taxi (soort bathbus). We moeten de chauffeur eerst betalen dan kan hij gaan tanken en ons wegbrengen. Wat me nog steeds verbaasd is dat we op verschillende plekken in Vientiane mensen op straat zagen zitten met onvoorstelbaar dikke pakken met geld. Misschien money changers , of geldschieters geen idee. Ze zien er in iedergeval uit als verkopers of verkopertjes van fruit of etenswaren. Wel een raar gezicht die stapels met geld in dit toch wel erg arme land.