Donderdag 12 december 1996
Om half 6 worden we gewekt. Om zes uur ontbijt, daarna een heel lange busrit van ongeveer 9 uur (rijtijd) naar Yogyakarta. Enkele stops gemaakt voor koffie (of thee) en lunch. Om ongeveer 17.00 uur aankomst in ons hotel. Deze keer een zeer luxieus hotel met 4 sterren en een schitterend zwembad. De eerste 18 rollen foto’s afgegeven om te ontwikkelen en af te drukken. Morgen zijn ze klaar. We zijn benieuwd. Uiteraard regent het ‘s avonds weer.
Vrijdag 13 december 1996
De Citytour van Yogyakarta staat op het programma, maar onze reisleider Nico heeft een kleermaker geregeld, waar we met een taxi naar toe gaan. Iemand van het hotel gaat mee. Maar helaas, geen kostuums voor Bert en Ton. Het blijkt een dameskleermaker te zijn en een tweede kleermaker blijkt alleen batiktassen en blouses te maken. Geen kostuums dus.
Met de taxi naar het kraton, het paleis van de sultan. Dit paleis is een typisch voorbeeld van vergane glorie en niet onderhouden. Jammer hoor.
Dan op naar een zilverwerkplaats. Leuk om te zien, maar te duur om te kopen. Na de lunch giet het weer. Een flinke onweersbui trekt over de stad. Het zal wel weer tot vanavond duren.
Met de bus naar een leerwerkplaats. Wilma heeft daar een schitterende handgemaakte tas gekocht. De tas is fantastich afgewerkt, vooral als je ziet hoe ze op de grond zitten te werken en de stroom ook nog uitvalt. Ton heeft een riem en een portemonnee gekocht. Voor Wieneke, die morgen jarig is een tasje en een protemonnee uitgezocht.
Daarna naar een batic fabriek. Het is prachtig om te zien hoe ze een en ander fabriceren. Al dat handwerk.
De foto’s zijn klaar. 604 stuks. Vlug nog twee rolletjes ingeleverd. Morgen zijn deze weer klaar. Er zitten hele mooie opnamen bij. Morgen laten we 6 vergrotingen maken. We zijn uitgenodigd bij de fotograaf om daar wat te komen eten en een en ander te komen bekijken.
Zaterdag 14 december 1996
Vandaag is Wieneke jarig.
Na het ontbijt gaan we naar de Borobudur als het droog is. De zon schijnt dus gaan we op weg naar deze oude Boedistische tempel.
Het lijkt wel kermis aan de voet van de Borobudur. Veel mensen proberen je van alles en nog wat te verkopen. Je wordt er stapelgek van. We lopen onder leiding van een gids naar de top van de Borobudur met de klok mee de trappen op. Het is warm, maar de hoogte valt erg mee. Bij de klokken wordt het wenskoepeltje uitgezocht. Hier mag je een wens doen en daarna moet je drie rondjes op de bovenste laag van de Borobudur lopen, wil die wens in vervulling gaan. Na deze rondleiding gaan we weer naar beneden en drinken nog wat. Hier worden we werkelijk overlopen door de verkopers. Negeren maar.
Lunch in het hotel. We hebben een vrije middag. Veel mensen uit onze groep gaan naar de Malioboro Street. Wij houden een rustmiddag. Wat lezen en puzzelen. De zon is verdwenen, dus hoeven we niet zo nodig te zwemmen.
Om zes uur gaan we met busjes naar de fotozaak. De eigenaars zijn chinezen. Weer een rolletje ingeleverd om te ontwikkelen en af te drukken. We krijgen 6 vergrotingen van foto’s die we gemaakt hebben. Hiervoor 6 vrouwtjes uitgezocht. Ton heeft een Nikon F90X gekocht, het allernieuwste model. Kostte wel even 2,5 miljoen, dus te duur. We krijgen een compleet chinese maaltijd aangeboden, gemaakt door de familie en uitgeserveert boven de winkel. Uiteindelijk wordt nog een groepsfoto gemaakt. Jammer dat niet iedereen meegegaan is, want de groep is dus niet compleet op de foto.
‘s Avonds drinken we nog wat op Wienekes verjaardag.