Zaterdag 25 oktober 1997
Vandaag de hele dag reizen naar Varanassi. We zitten vrij achterin de bus. We hebben automatische slaapstoelen, kunnen niet rechtzitten en gaan dus maar op de achterbank zitten hobbelen.
We rijden door langzaam ontwakende dorpjes. Je ziet mensen water halen, wassen en tandenpoetsen. Vuurtjes maken en thee drinken. Ze dragen extra mutsen of hebben dassen om hun hoofden geknoopt (net als een boer die kiespijn heeft) voor de kou. Wij zitten in ons bloesje in de bus. Er rijden nog maar weinig auto's. Om 8.30 uur de eerste stop. Ontbijten.
We trekken weer verder en rijden over onbegaanbare wegen. Wegen zo breed als een fietspad met kuilen en gaten en heel veel verkeer en natuurlijk koeien. Onderweg zien we hoe de rijst van de velden wordt gehaald, gedroogd en de korrels eruit geslagen en verder worden gedroogd. Alles langs de weg. Na 2 foto stops van een nietszeggend landschap stoppen we nogmaals vlak voor
Varanassi voor thee. Maar alleen de chauffeur heeft dorst. Het is al donker als we Varanassi binnenrijden. Vreselijk druk met mensen en de vele geluiden. Het hotel blijkt een voormalig paleis, maar de entree is duidelijk beter dan de kamers. Kleine muffe hokken zonder ramen. (Werden hier vroeger de gevangenen misschien opgesloten?). We gaan nog wat eten en dan naar bed.
Om 5.00 uur worden we weer gewekt.
Zondag 26 oktober 1997
Start om 5.30 uur. Naar de rivier de Ganges met een riksja. Een boot met een gids wacht ons op. Een boottocht langs de oevers van de Ganges. Overal zie je badende Hindoes in de rivier. Het krioelt er van de mensen. Eens in je leven moet je in de Ganges hebben gebadderd. Even verderop wordt de was gedaan en weer iets verder is er een lijkverbranding. Het is het beste voor de Hindoes om na de dood verbrand te worden aan de Ganges. Alles bij elkaar een indrukwekkend geheel. Maar het mooiste was toch de zonsopgang.
Hierna ontbijt op het dakterras van een low budget hotel. Daarheen gewandeld door allerlei steegjes vol mensen, honden ,koeien en poep. Na het ontbijtzijn we naar een van de lijk verbrand plaatsen gegaan waar juist een verbranding plaatsvond.
Na een wandeling door allerlei steegjes naar de gouden tempel, waar niet gefotografeerd mag worden, je zag er overigens toch niets van zo donker is het hier, weer verder door al de steegjes. Uiteindelijk in een buurt gekomen waar zijde wordt verwerkt. Hier zien we hoe de zijde wordt geweefd.
Wederom een stuk gelopen, een colaatje gedronken en ons uiteindelijk terug laten rijden naar het hotel. Het lijkt of er een hele dag voorbij is maar het is pas 12.00 uur. Lekker even dutten na al die drukte.
's Avonds gegeten in een restaurantje Mona Lisa, ergens in de oude wijk. Met een riksja er naar toe. Lekker eten. De fles water was een blok ijs. Daarna een "concert". Een man met twee trommeltjes, een fluitist en later een sitar speler. Dit alles in een tempeltje. Je waant je weer in de sixties. Toch wel rustgevend in deze veel te drukke stad. Terug met de riksja. De rijder wist zogenaamd de weg, maar waar we uitkwamen? In ieder geval niet bij het hotel. Uiteindelijk toch aangekomen en naar bed. Al met al een vermoeiende dag.
Maandag 27 oktober 1997
Uitslapen. We gaan om 9.30 uur naar de plaats waar Buddha zijn eerste preek heeft gehouden. We zien de Buddha-boom versiert met allerlei lapjes met teksten. (we nemen een blad van de Buddha-boom mee.) Er is een vrij nieuwe tempel neergezet door Sri Lanka en voorzien van muurschilderingen door Japanners. Ook lopen we langs een stupa waar een stukje bot van Buddha begraven ligt. Om de stupa heen ligt een opgraving van de oude tempels en kloosters die ten tijde van Buddha daar zijn neergezet. Er is opnieuw een hertenkamp gemaakt omdat in de periode van Buddha er veel herten in die streek voorkwamen. De beelden en ornamenten die opgegraven zijn kun je bekijken in het museum.
Daarna met de bus weer terug naar Varanassi. Het is bloedheet vandaag. We maken de tassen vast klaar voor morgen en gaan wat inkopen doen.
We laten onze schoenen poetsen, niet dat het helpt, maar er zit in ieder geval weer een laag schoenpoets op. Enzo als de schoenpoetsertjes ze poetsen, zo kunnen wij het toch niet. Veters eruit, met vet en poets, borstels en doeken. Voor de naadjes wordt zelfs een tandenborstel gebruikt en de veters worden in een sopje gewassen. Niet te geloven hé. En dat alles voor een paar roepies.
We drinken nog een biertje en gaan douchen, klaar voor het diner. Vandaag vroeg naar bed, we vertrekken “vannacht” om 4 uur naar Nepal.
Dinsdag 28 oktober 1997
Het is nog donker als we vertrekken. Iedereen probeert wat te slapen maar dat lukt niet zo met al die gaten in de weg. Als het goed en wel licht wordt maken we een thee stop. We ontbijten en lunchen vandaag in de bus.Yvonne is voor iedereen broodjes wezen halen in Varanassi bij de German Bakery.
Om 11.00 uur bereiken we de grens India-Nepal. Het is een drukte van jewelste. De passen en ingevulde kaartjes worden verzameld en Yvonne gaat er mee naar de douane. In de bus is het snikheet. We stappen met een paar mensen uit en gaan wat lopen. We zien de bus van een andere groep vlak voor ons staan. Ze staan al meer dan een uur bij de grens. Yvonne komt 2 tellen later uit het douane kantoortje dan de reisleider van die groep voor ons. Ze is toch wat handiger. (gewoon omkopen, lekkere koekjes en sigaretten aanbieden). We krijgen onze passen en lopen de grens over naar het Nepali Guesthouse en zijn intussen getuigen van een grandioze scheldpartij van iemand die de grens over wil maar wat niet schijnt te lukken (wat een gezichtsverlies). Al het verkeer wordt tegengehouden, er gaat geen auto of vrachtauto de grens over.
